Gruzja posiada wspaniały klimat dzięki działaniu Wielkiego Kaukazu skutecznie zatrzymującego chłód z Północy. Oprócz bogatej historii i licznych zabytków Gruzja słynie przede wszystkim ze swojej gościnności. Kraj ten dopiero zaczyna być popularnym kierunkiem na urlop, na razie nie rozwinęła się tu na tyle infrastruktura turystyczna, by zakłócić dziką naturę tego miejsca.
Kraj, który wciąga autentycznością
To właśnie ta dzikość, autentyczność i niedopowiedziana surowość przyciągają tu coraz więcej podróżników spragnionych prawdziwego kontaktu z krajem – nie przez pryzmat zorganizowanych wycieczek, ale przez rozmowy z lokalnymi gospodarzami, smak domowego wina i widoki, których nie znajdzie się w przewodnikach. W Gruzji góry sięgają nieba, a doliny pachną ziołami i dymem z pieców, w których pieką się słynne chaczapuri.
Wielowymiarowa podróż przez krajobrazy i smaki
To miejsce, gdzie na jednej trasie możesz przejechać przez skaliste pustkowia, zielone wzgórza, urocze wioski i zabytkowe cerkwie wtopione w krajobraz. A wieczorem usiąść przy wspólnym stole, gdzie obcy stają się rodziną, a każda tosta – wygłaszana przez tamadę – niesie ze sobą historię. Gruzja nie potrzebuje reklam. Wystarczy ją poczuć – wszystkimi zmysłami.
Batumi – nowoczesność spotyka tradycję nad Morzem Czarnym
Rzeźby miłości nad Morzem Czarnym – artystyczny Batumi
Supra – gruzińska uczta z duszą
Uczta gruzińska, czyli Supra, to coś znacznie więcej niż zwykłe wspólne jedzenie – to prawdziwy rytuał, centrum towarzyskiego życia i kwintesencja gruzińskiej gościnności. Odbywa się przy suto zastawionym stole, na którym królują chaczapuri, chinkali, szaszłyki, sałatki z kolendrą i aromatyczne sosy. Wszystko przygotowane z sercem i często domowej roboty – od sera po wino. Najważniejsze jednak nie jest jedzenie, a toasty – wznoszone winem, czasem wódką lub koniakiem, ale nigdy piwem, które uznawane jest za napój codzienny, niegodny wielkiej okazji.
Tamada – mistrz ceremonii i opowieści
Każda Supra ma swojego gospodarza – tamadę – który prowadzi biesiadę, wygłasza toasty i dba o rytm spotkania. Toasty nie są tu przypadkowe – opowiadają historie, wyrażają szacunek dla przodków, celebrują życie, miłość i przyjaźń. Między kolejnymi kieliszkami toczy się śpiew, śmiech, wspomnienia i rozmowy do późna w noc. Supra to esencja gruzińskiej duszy – pełnej ciepła, otwartości i radości z bycia razem. Dla każdego, kto choć raz weźmie w niej udział, staje się jednym z najmocniejszych wspomnień z podróży po Gruzji.
Batumi
Stolica autonomicznej republiki Adżarii. Miasto liczy ok. 180 tys. mieszkańców. Jest położone na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego, u podnóża Kaukazu. Znanym kurortem Batumi stało się już dawno temu. Po wieloletnich pracach rewaloryzacyjnych miasto może się poszczycić odrestaurowanym starym miastem.
Plaża w Batumi – letni relaks nad Morzem Czarnym
Przyroda Gruzji – od stepów po subtropiki
Niesamowita przyroda Gruzji zachwyci każdego. Pokonując niewielkie odległości, można podziwiać widoki gór, stepów czy lasów równikowych. Na zachodzie Gruzji przeważa roślinność śródziemnomorska – figi, palmy, oliwki, laury. W mniejszych miejscowościach środkowej części kraju uprawia się banany i kiwi.
Zielone doliny, lodowce i gorące źródła
Wschód kraju z kolei urzeka surowym pięknem górskich płaskowyży i dzikich stepów, które rozciągają się aż po granice z Azerbejdżanem. W górach Swanetii i Kachetii znajdziemy pokryte śniegiem szczyty, lodowce oraz doliny, gdzie dziko rosną zioła i pachnące łąki. Na południu, w okolicach Bordżomi, czekają lasy iglaste i gorące źródła, znane z leczniczych właściwości. Gruzja to kraj, gdzie w ciągu jednego dnia można zjeść śniadanie w cieple subtropikalnego ogrodu, a popołudnie spędzić na trekkingu po wysokogórskim szlaku. Taka różnorodność to prawdziwy raj dla miłośników natury i fotografii.
Owocowa kraina i kolebka wina
W Tbilisi – stolicy Gruzji – rosną cytrusy, granaty i hurmy, czyli kaki – słodkie owoce o delikatnym miąższu, wyglądem przypominające pomidory. Tutejszy klimat sprzyja uprawom owoców południowych, które dojrzewają w słońcu i zachwycają smakiem prosto z targu lub przydomowego ogródka. Jednak prawdziwym skarbem gruzińskiej ziemi jest winorośl – uprawiana tu od tysięcy lat i będąca symbolem narodowej tożsamości.
Gruzja uznawana jest za kolebkę wina – to właśnie tu odkryto najstarsze ślady jego produkcji, sięgające nawet 8000 lat wstecz. Do dziś w wielu domach wino wyrabia się tradycyjną metodą w glinianych amforach – kwewri – zakopanych w ziemi. Znane na całym świecie gruzińskie wina, takie jak Saperavi (głębokie, wytrawne czerwone) czy Hvanczkara (półsłodkie, aromatyczne), pochodzą właśnie stąd. Wino w Gruzji to coś więcej niż napój – to element codzienności, rytuału i kultury, który towarzyszy każdemu ważnemu spotkaniu.